Vol. 3 No. 2 (2023): Turistika
Makaleler

Outsourcing in multinational companies

Hasan Göktaş
Kapadokya University, School of Graduate Studies and Research

Published 30.09.2023

Keywords

  • Multinational Companies,
  • Globalization,
  • Outsourcing,
  • Supplier Company,
  • Free Trade
  • Çok Uluslu Şirketler,
  • Küreselleşme,
  • Dış Kaynak Kullanımı (Outsourcing),
  • Tedarikçi Firma,
  • Serbest Ticaret

How to Cite

Outsourcing in multinational companies. (2023). Elegest Elegeş, 3(2), 9-20. https://doi.org/10.64360/bxf85907

How to Cite

Outsourcing in multinational companies. (2023). Elegest Elegeş, 3(2), 9-20. https://doi.org/10.64360/bxf85907

Abstract

Multinational companies are the main actors of the liberalization process of production, trade and financial flows in the international conjuncture. Multinational companies are large-scale organizations that have higher gross domestic products and annual trade volumes from many countries in terms of their organizational structure a nd have the capacity to influence governments and international organizations. The fact that multinational companies are monopolistic or oligopolistic in international markets increases their power. They can limit competition by raising the price and profit rates of the markets, making agreements with derivative companies and preventing the entry of new companies into the markets. With the globalization process, the hegemony of multinational companies has become more evident, and their ability to maintain and maintain their current position in terms of sustainability has come to the fore. Particularly, rapid changes and transformations in information technology have made it necessary to benefit more from modern management approaches in businesses. It is seen that multinational companies resort to outsourcing in order to maintain their existence smoothly and strongly in the countries in which they operate. Outsourcing enables multinational companies to save labor and time in the production of products and services by outsourcing other companies to work other than their core-core activities.

References

  1. Acar, Ü. (2020). Küresel politikaların belirlenmesinde çok uluslu şirketlerin rolü ve önemi. TESAM Akademi Dergisi, 7(2), 465-489.
  2. Balta, E. (2021). Küresel siyasete giriş uluslararası ilişkilerde kavramlar, teoriler, süreçler.
  3. (Dördüncü Baskı). İstanbul: İletişim
  4. Yayınları.
  5. Bolat, T. & Seymen, O.A. (2005). Küreselleşme ve çok uluslu işletmecilik. (Birinci Baskı). İstanbul: Nobel Yayınları.
  6. Çam, E. (2011). Çok uluslu şirketler ve gelişen ülkeler. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 45(1), 93-120.
  7. Esmer, Y. & Alan, M.A. (2019). Endüstri 4.0 perspektifinde inovasyon. Avrasya
  8. Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 7(18),
  9. 465-478.
  10. Fırat, M. (2009). Küreselleşme ve devletin değişen rolü. Anadolu Bil Meslek Yüksekokulu Dergisi, (14), 49-60.
  11. Gilpin, R. (2020). Uluslararası ilişkilerin ekonomi politiği. (Altıncı Baskı). Çeviren: Murat
  12. Duran. Ankara: Kripto Yayınları.
  13. Güçlü, A. (2013). Dış kaynak kullanımı (outsourcing) ve vergilendirilmesi. (Birinci Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  14. Güllü, İ. (2022). Küresel riskler ve fırsatlar bağlamında çok uluslu şirketler üzerine bir analiz. Erciyes Akademi, 36(4), 2105-2118.
  15. Kamacı, A. (2018). Küreselleşme sürecinde çok uluslu şirketlerin ekonomik açıdan değerlendirilmesi. Yönetim Ekonomi Edebiyat İslami ve Politik Bilimler Dergisi, 3(2), 81-92.
  16. Kaymakçı, O. (2013). Küresel ekonomide çok uluslu şirketler ve Türkiye’deki yansımaları. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 224-249.
  17. Keskin, H.(2008). Endüstriyel kalkınma, küreselleşme ve çok uluslu şirketler: gelişmekte olan ülkeler için yeni gerçeklikler. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), 415-443.
  18. Kızılırmak, B. (2019). Uluslararası şirketlerde dış kaynak kullanımı ve lojistik anlayış; Sivas özelinde bir uygulama. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(1), 447-461.
  19. Köse, H. Ö. (1992). Çok uluslu şirketler ve dünya ekonomisi. Sayıştay Dergisi, (10), 48-50.
  20. Pelit, E. (2007). İşletmelerde dış kaynak kullanımı ve etkinliği: otel işletmeleri açısından kavramsal bir inceleme. Verimlilik Dergisi, (3), 25-40.
  21. Masca, M. (2000). Üretimin uluslararasılaşması ve çok uluslu şirketler. Afyon Kocatepe
  22. Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 127-140.
  23. Newton, K. & Van Deth, J.W. (2014). Karşılaştırmalı siyasetin temelleri. (İkinci Baskı). Çeviren: Esin Saraçoğlu. Ankara: Phoenix Yayınevi.
  24. Oran, İ.B. (2020). Çok uluslu şirketler, stratejileri ve küreselleşmedeki rolleri. Journal of Life Economics, 7(1), 1-16.
  25. Över Özçelik, T. & Eryılmaz, S.A. (2019). Traktör imalatında çok kriterli karar verme
  26. yöntemleri ile tedarikçi seçimi. Avrupa
  27. Bilim ve Teknoloji Dergisi, Özel Sayı 2019, 498-512.
  28. Şen, C. (2019). Çok uluslu şirketlerde kurumsal kuramın öngördüğü meşruiyet kazanma ve eş biçimlilik çabalarına koşul bağımlılık kuramı açısından bir bakış. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(29), 293-315.
  29. Uzun, C. (2020). Turizm işletmelerinde inovasyon stratejileri. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 23(2), 271-294.
  30. Yanmaz Arpacı, Ö. (2019). İşletmelerde dış kaynak kullanımı ve inovasyon ilişkisi.
  31. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.